Bij de incheck voor de korte vlucht Kopenhagen-Palanga ontmoette ik al aardig wat ECPCM-leden, deels bekende gezichten van enkele jaren eerder, en ook een paar nieuwe leden. Opvallend veel Zweden overigens; samen met Denemarken en Hongarije zijn dat de best vertegenwoordigde landen. Nederland wordt door een drietal vertegenwoordigd: Perla Akerboom-Roelofs van de Lutherse Werkgroep voor Kerkmuziek; Ad Krijger als privé-lid (zonder stemrecht; jammer, Ad!) en ondergetekende.

De groep van zo’n 40 personen konden het vanavond, tijdens het welkomstdiner, al prima met elkaar vinden. Mappen zijn uitgedeeld (er staat ons een stevig schema te wachten, met nauwelijks vrije tijd...) en er werd genoten van een degelijk maal met livemuziek van Rasa Serra, een Litouwse in mooie klederdracht uitgedoste zangeres, begeleid door Ingrida Spalis op de kanklés. Jammer van de geluidsinstallatie, want mevrouw Serra heeft een dijk van een stem die zeker niet versterkt hoefde te worden. Ademloos werd geluisterd naar Litouwse volksliederen die soms door merg en been gingen (en ik bedoel dat in positieve zin!) Wat kunnen ze zingen, hier in de Baltische landen...

De lutherse bisschop Mindaugas Sabutis sprak de groep toe in een gloedvol en emotioneel betoog over het pastorale belang van goede kerkmuziek. Als pastor is hij vaak betrokken bij stervensbegeleiding, waarbij soms het zingen van een geliefd lied de laatste uren van de betrokkene een zeer waardevolle invulling kunnen geven. “Je ziet soms op een gegeven moment de lippen in beweging komen, meezingen, en daarna komen de ogen tot leven. Het bloed trekt weer terug in het gezicht, en soms is zelfs weer een gesprekje mogelijk terwijl de stervende de dagen of weken ervoor alleen maar zwijgend heeft liggen wachten op het einde...” De boodschap: daar ligt voor jullie kerkmusici een bijzondere taak!
Mooie woorden die op ieders instemming konden rekenen. Alsof het afgesproken was, werd bisschop Sabutis net op dat moment gebeld en zorgde de ringtone van de bisschop –een hit van Jonny Cash– ervoor dat iedereen weer terugkeerde in feestelijker sferen.

Na nog enkele optredens van het duo Serra-Spalis, wijn, diverse geanimeerde gesprekken en een kop koffie ben ik toch maar naar mijn kamer gegaan. Een reisdag van dik 17 uur vind ik ook wel weer genoeg van het goede. Morgen op het programma: lezingen van de al genoemde bisschop (‘The Situation of the Evangelical-Lutheran Church in Lithuania’) en de plaatselijke ‘pfarrer’ Darius Petkūnas (‘Hymnology of Lithunian church music from the 16th to the 18th century’). Een goede nacht lijkt me welkom om bij deze lezingen de ogen open te kunnen houden... ’s Middags is er eerst een huishoudelijke vergadering van de ECPCM, vervolgens vertrekken we richting Kretinga waar ons nog een lezing staat te wachten (‘The historical Prussian organ in Kretinga and Baroque organs in Lithuania’). Vervolgens een concert door een jeugdkoor in de plaatselijke kerk, een diner en daarna een ‘Litouwse muziekavond’ in het museum van Kretinga. Dat alles gepropt in een tijdschema dat niet anders kan dan flink uitlopen...

Laba naktis!

Foto's v.l.n.r. 

• De Litouwse zangeres Rasa Serra...
• ...begeleid door Ingrida Spalis op de kanklés