Blog

Hoeven is een uitje. Maar vergis je niet, er wordt hard gewerkt! Gisteravond was het officiële programma pas rond 22.00 uur afgelopen, vandaag zat ieder om 07.30 weer in de kapel. Iedereen volgt een hoofdvak én een plusvak. Het hoofdvak telt verpreid over drie-en-eenhalve dag zes sessies, het plusvak heeft er twee. Daarnaast zijn er de dagelijkse tutti-bijeenkomsten, oefenmomenten voor de instrumentalisten en de voorbereidingsbijeenkomsten van de voorzangers en lectoren van de dag.

Ik probeer alle vakgroepen minstens één keer bij te wonen. Eigenlijk is dat shoppen en stilletjes vind ik dat ook wel een voorrecht! 

'Nu laat ons gaan'. Ik hoefde niet eens het thema van Hoeven 2018 te lezen om het besluit te nemen: 'laat ik dit jaar eindelijk eens naar Hoeven gaan!'  Het was er nog nooit van gekomen, zo midden in de vakantietijd. Maar nu het Huis van de Kerkmuziek nauw betrokken is bij deze activiteit, stel ik de vakantie een week uit en reis ik af naar Hoeven. 

Janna, je bengt dit jaar voor het eerst meegegaan met de Kerkmuziekdagen voor de Jeugd (KMDJ). Hoe heb je daarover gehoord? 

In onze kerk gaan altijd veel mensen mee met de KMDJ, zo had ik er voor het eerst over gehoord. En het leek mij wel leuk.

Waar was het dit jaar?

Het kamp was in Haaksbergen, in een groepsaccommodatie bij een manege. Als er een begeleider mee was, mochten we soms ook naar de paarden, dat was heel leuk. Er was ook veel ruimte om buiten en binnen te spelen.

Wat heb je gedaan op de KMDJ?
mei 23

De oud-leerling

Ooit was ik leerling van Maarten Kooy. Aanvankelijk lag mijn ambitie helemaal niet bij de kerkmuziek, ook al studeerde ik aan het conservatorium kerkorgel. Toch begon ik met de kerkmuziekopleiding - je weet nooit waar het goed voor is - en zo kwam ik bij Maarten Kooy terecht. Voor ik het in de gaten had, ontdekte ik dat het inderdaad ergens goed voor was! De kerkmuziek kreeg me te pakken en dat is nooit meer over gegaan. 

mei 04

De organist

Paasnacht 2017 - een wel heel bijzondere nacht. Maar niet alleen deze nacht is bijzonder, ook de voorafgaande weken waren dat. Het is 28 maart als de eerste mail van ds. Gert Landman binnen komt, samen met een voorstel liturgie. Een voorganger die vraagt wat de organist vindt van de liedkeuze, van de verdeling en of er solocoupletten nodig zijn - wat een geweldig mooi begin, hier wordt een organist blij van.

 

De kop van Schouwen-Duiveland verwelkomt jaarlijks vele duizenden (bad)gasten. Het merendeel komt natuurlijk voor zon en zee. De kop van Schouwen heeft van allebei veel. Maar soms pakken ze ook nog iets anders mee dan zonnebrand. De GK van Haamstede organiseert ieder jaar een paar keer in de zomer een avond onder de titel: ‘Zingen aan zee’. Dat betekent dat een kerkmusicus uit de regio een avond verzorgt in de kerk aan de Platboslaan in Haamstede, waarbij er vooral veel gezongen moet worden. Het gaat om ongeveer een uur met informeel samenzijn na. Bezoekers/zangers zijn vakantiegasten en ook eigen gemeenteleden.

feb 01

De midwinterzanger

Mariëlle (40 jaar):

Vrijdag in de kerstvakantie. Op tijd wakker worden, want het Midwinterzingen is vandaag!  Twee van onze meiden gaan meedoen en de rest maakt er een dagje uit van. Dat gaat al een paar jaar zo en het hoort er echt bij in de kerstvakantie.

Marlieke (14 jaar):

Ik ben dit jaar voor de derde keer naar Midwinterzingen geweest. Ik vind het heel erg leuk omdat ik daar de mensen weer ontmoet die ik elk jaar daar zie, maar ik vind het ook heel erg leuk omdat ik heel erg van zingen houd.

dec 08

Jam Session

Nooit gedacht dat ik nog eens met een tin whistle in de weer zou zijn. En dan ook maar meteen z’n grote broer low whistle erbij. Dat ik me zou verdiepen in de piper’s grip (anders krijg je die vingergaten echt niet dicht!). Nooit gedacht dat ik m’n trouwe melodica (Hohner, 36 toetsen) zou inruilen voor een heuse, maar liefst 44 (vier-en-veertig!!)  toetsen en supertongen tellende Hammond-melodica, tevens rechtstreeks in te prikken zo dat ‘ie – hoe cool! –  kan worden meegenomen in een geluidsmix. Top of the bill! Schudeieren deed ik al een paar jaartjes. Noemde het weleens uitdagend hét instrument van het nieuwe Liedboek - deden we het in 1973 nog met een orgel, tegenwoordig doen we het met een schudei.

Evensongs zingen in een Engelse kathedraal: ik kan me de eerste keer niet eens meer herinneren. Mijn ouders slepen me sinds ik drie was al mee! Gelukkig ben ik niet iemand die zich verzet tegen ouderlijke invloeden, anders had ik vele prachtige ervaringen gemist. Met de Schola Liturgica (en/of de Ichthuscantorij uit Harlingen – dezelfde dirigenten, deels dezelfde zangers) ben ik inmiddels al 29 keer naar Engeland geweest en heb ik ongeveer 17 projecten meegezongen (niet als driejarige, dat is toch nog een beetje te lastig). Sommige muziek denk ik te kennen, tot ik merk dat ik het slechts tientallen malen gehoord maar nog nooit zelf gezongen heb.